IMDG kodunun gelişimi deniz yoluyla tehlikeli malların taşınması için tek tip uluslararası kodu tavsiye eden 1960 Denizde Can Güvenliği Konferansına (SOLAS) dayanır.

1960 konferansında uyarlanan çözüm uyumsuz maddelerin ayrıştırılması için özellikle atıfta bulunarak teklif edilen kodun paketleme, konteynır, trafik ve istifleme gibi konuları kapsayacağı belirtilmiştir.

IMO’ nun Denizcilik Güvenlik Komitesi Birleşmiş Milletler Komitesinin, 1956 raporunda tehlikeli malların taşınması için tüm modlar tarafından minimum gereksinimleri kurmuş olan, Tehlikeli Mal Nakliyatı Uzmanları ile yakın ortaklık kurarak 1961’ de kodu oluşturmaya başladılar.

1965 yılında dördüncü IMO Meclisi tarafından kabulünden bu yana, IMDG kodu endüstrinin değişen ihtiyaçlarına ayak uydurma için hem şekil olarak hem de içerik olarak çeşitli değişiklilere uğramıştır. Kuralları etkilemeyen değişiklikler IMO’ nun nakliye gelişmelerine zamanında cevap verebilmesine izin vererek MSC tarafından kabul edilmiştir.

IMDG Kodundaki değişikliklerin kaynağı iki tanedir: üye devletler tarafından IMO’ ya direk olarak verilen teklifler ve bütün nakliye durumları için temel gereksinimleri ayarlayan Tehlikeli Mal Nakliyatı’ndaki Birleşmiş Milletler Tavsiyelerini dikkate almak için gerekli değişikliklerdir.

Birleşmiş Milletler Önerilerinde değişiklikler 2 yıllık yapılmaktadır ve onaydan yaklaşık olarak 2 yıl sonra yapılır; çeşitli nakliye durumlarının düzenlenmesinden sorumlu otoriteler tarafından onaylanmışlardır. Böylece bütün nakliyatlara uygulanabilir temel kurulumun gereksinimleri kurulmuş ve uygulanmış olur. Böylece inter modal arayüzlerdeki zorluklarla karşılaşılmamış olur.

IMDG Kod Sınıfları
Bu kodda tehlikeli mallar sınıflandırılmıştır. Tehlikeli mallar Tehlikeli Mallar Listesinde her türlü belirgin gereksinimleri ile belirtilmiştir.

  • Sınıf 1: Patlayıcılar
    • Bölüm 1.1: Kitlesel patlamaya neden olabilecek maddeler ve mallar
    • Bölüm 1.2: Kitlesel patlamaya neden olmayan; ancak projeksiyon tehlikesi olan maddeler ve mallar
    • Bölüm 1.3: Kitlesel patlamaya neden olmayan; ancak yangın ve hafif bir patlama veya hafif bir projeksiyon tehlikesi veya ikisi birden olan maddeler ve mallar
    • Bölüm 1.4: Belirgin bir tehlike arz etmeyen maddeler ve mallar
    • Bölüm 1.5: Kitlesel patlama tehlikesi olan çok hassas maddeler
    • Bölüm 1.6: Kitlesel patlama tehlikesi olmayan çok fazla hassas mallar
  • Sınıf 2: Gazlar
    • Sınıf 2.1: Yanıcı gazlar
    • Sınıf 2.2: Yanıcı ve zehirli olmayan gazlar
    • Sınıf 2.3: Zehirli gazlar
  • Sınıf 3: Yanıcı sıvılar
  • Sınıf 4: Yanıcı katı maddeler; kendinden parlayıcı maddeler; su ile temas halinde yanıcı gaz meydana getiren maddeler
    • Sınıf 4.1: Yanıcı katı maddeler, kendinden tepkimeli maddeler ve duyarlılığı azaltılmış patlayıcılar
    • Sınıf 4.2: Kendiliğinden parlayıcı maddeler
    • Sınıf 4.3: Suyla temas halinde yanıcı gaz meydana getiren maddeler
  • Sınıf 5: Oksitleyici maddeler ve organik peroksitler
    • Sınıf 5.1: Oksitleyici maddeler
    • Sınıf 5.2: Organik peroksitler
  • Sınıf 6: Zehirli ve bulaşıcı maddeler
    • Sınıf 6.1: Zehirli maddeler
    • Sınıf 6.2: Bulaşıcı maddeler
  • Sınıf 7: Radyoaktif malzeme
  • Sınıf 8: Aşındırıcı maddeler
  • Sınıf 9: Çeşitli tehlikeli maddeler ve mallar

Sınıfların ve bölümlerin sayısal sırasının tehlike düzeyiyle bir ilgisi yoktur.